Żyjemy w czasach rozwoju nowoczesnych technologii i jestem jak najbardziej za tym, żeby z nich mądrze korzystać i uczyć tego dzieci. I choć wydaje się, że jak we wszystkim w życiu najważniejszy jest umiar, to trudniej jest już ten umiar zdefiniować. Każda rodzina ma swój pomysł na wychowanie dzieci, na ich dostęp do nowych technologii, spożywania słodyczy, dietę itd. Warto jest kierować się w tym pewnymi zasadami, bo efekty subiektywnie spostrzeganego umiaru mogą myć różne.

Czas można stracić na wiele sposobów, ale jak go zyskać? Takie pytanie pojawia się od dawna i jak do tej pory, nie ma na nie odpowiedzi.

Istnieją pewne metody, techniki, jak zarządzać czasem czy sobą w czasie. Uczą one, jak rozróżniać sprawy ważne od mniej ważnych, ważne i pilne od ważnych i mniej pilnych. W efekcie takich rozmyślań chodzi tak naprawdę o ustalenie priorytetów. Jeśli dobrze je poukładamy, wtedy mądre wykorzystywanie czasu nie będzie dla nas trudnością i nie będzie on tracony. I z tym się zgadzam. Choć na temat zarządzania sobą w czasie przeczytałam już trochę, jestem bardziej skłonna postrzegać ten problem jako mądre jego wykorzystywanie.

O kobietach często mówi się, że mają podzielną uwagę i potrafią robić wiele rzeczy równocześnie. Mężczyźni są postrzegani zwykle jako jednozadaniowcy, którzy przy sprzyjających warunkach, potrafią wykonać dobrze jedno zadanie. Być może jest to pewien schemat postrzegania obu płci. Zmienia się on w zależności od sytuacji życiowej, charakteru pracy, czy cech indywidualnych każdego człowieka. W jaki sposób wielozadaniowość lub jej brak przekłada się na realizację obowiązków rodzinnych, domowych? A może kluczowe jest tu mądre wykorzystywanie czasu i dzielenie się odpowiedzialnością za wspólne sprawy?