O kobietach często mówi się, że mają podzielną uwagę i potrafią robić wiele rzeczy równocześnie. Mężczyźni są postrzegani zwykle jako jednozadaniowcy, którzy przy sprzyjających warunkach, potrafią wykonać dobrze jedno zadanie. Być może jest to pewien schemat postrzegania obu płci. Zmienia się on w zależności od sytuacji życiowej, charakteru pracy, czy cech indywidualnych każdego człowieka. W jaki sposób wielozadaniowość lub jej brak przekłada się na realizację obowiązków rodzinnych, domowych? A może kluczowe jest tu mądre wykorzystywanie czasu i dzielenie się odpowiedzialnością za wspólne sprawy?

W dzisiejszych czasach jesteśmy nastawieni na ciągły rozwój, osiąganie sukcesów, wyznaczanie nowych celów i osiąganie ich. Zwykle, gdy plany nie idą po naszej myśli, zmieniamy je i spokojnie żyjemy dalej. Są jednak ludzie, którzy nie potrafią pogodzić się z porażką, czują nadmierną potrzebę doskonalenia siebie i tego, co robią.

To mój pierwszy wpis na blogu. Długo się do niego zbierałam, choć pomysł pojawił się już kilka miesięcy temu.

Jeśli coś tworzę, piszę to lubię, gdy jest to w stu procentach dopracowane. Wtedy jestem zadowolona z efektów. W takich właśnie okolicznościach wiele z moich pomysłów, inicjatyw odeszło w niepamięć. Bo albo zwlekałam z działaniem tak długo aż ktoś inny wpadł na ten sam pomysł i po prostu wdrożył go w życie, albo przekazywałam innym swoje pomysły i oni je realizowali, ale już pod swoim imieniem i nazwiskiem. Albo czas mijał i to, co wydawało mi się być atrakcyjne, przestawało takie być, bo zmieniały się okoliczności i możliwości już nie te. Za każdym razem pozostawałam z refleksją, że warto było może być bardziej odważną i spróbować. Od męża często słyszę: Po prostu zacznij, później zawsze możesz coś zmienić. Oczywiście, że się z nim zgadzam i z czystym sumieniem powtórzyłabym innym takie słowa na start.