Porządek w pokoju dziecięcym jest pojęciem względnym. Inaczej rozumie to matka, inaczej ojciec a jeszcze inaczej dzieci. Z natury jestem bardzo dokładna i zanim zostałam mamą – nie lubiłam, gdy coś było posprzątane po łebkach. Albo były gruntowne porządki, albo wcale. Przy dzieciach wiem już, że sprzątanie ich pokoju jest jak zamiatanie piasku na plaży. Nadal najlepiej się czuję w posprzątanym pomieszczeniu, ale pokój dziecięcy zaczęłam postrzegać inaczej – odpuściłam.
Kłótnie i spory u rodzeństwa są czymś naturalnym. Dzieci docierają się na różnych płaszczyznach wspólnego działania i dopiero uczą się – jak rozwiązywać konflikty w akceptowany sposób. Nie warto demonizować kłótni w obawie o popsucie relacji między dziećmi. Można za to pomóc swoim pociechom wyrażać własne zdanie i emocje w sposób, który nie naruszy granic innych osób.
Chcieliśmy z mężem mieć komfort bycia tylko we dwoje – i wieczorem i w nocy. Mieliśmy już po dziurki w nosie noszenia, kołysania, krótkich wieczorów sam na sam (noszenie zajmowało sporo czasu). Bolały nas kręgosłupy, a druga ciąża dawała się coraz bardziej we znaki. W drodze było drugie dziecko…
